سال 1396 کهنه گردید و سال نو دیگری آغاز شد. بدینسان نه تنها
یک سال از عمرمان کاسته گردید بلکه ما ایرانیان نیز برای رهایی از خودکامگی و
بدبختیها یک سال فرصت را از دست دادیم. ما آرزو داریم امسال سال تکان بزرگی در
اندیشه‌های ایرانیان باشد. تنها از این راهست که می‌شاید نوروز را خجسته باد
گوییم.
این بیگفتگوست که برای همگام گردیدن با مردم کشورهای دمکرات و
پیشرفته‌ی جهان می‌باید اندیشه‌های غلط را کنار گزارده ، اندیشه‌های سازگار با
دمکراسی را جانشین آنان گردانیم. اگر با اندیشه‌های پوسیده و زیان‌آور ، دمکراسی
برپا شدنی بود می‌بایست در این صد و اند سال این کار می‌شد.
